Isabelle 

Samenvatting:

https://www.verdec.com/hulpje/boekvers/isabelle.htm

http://www.zoekboekverslag.nl/Boekverslagen/Tessa%20De%20Loo/Isabelle/14347/

Op een dag verdwijnt de beroemde actrice Isabelle Amable. Er wordt in de bossen van de Auverge zeer nauwkeurig naar haar gezocht,  maar zonder resultaat. De aandacht verflauwt en de zoektocht wordt uiteindelijk gestaakt. Er zijn verschillende personen ondervraagd, maar een gesprek met de lelijke Jeanne Bitor wordt zo snel mogelijk afgehandeld. Zij woont in een bouwvallig huis en werkt in het dorpscafé ‘La Truite Dorée’. In haar vrije tijd schildert ze vooral dood en verval. Voor haar nieuwe werk heeft ze de mooie Isabelle ontvoerd om de aftakeling van de mens te schilderen. Ze wordt gedreven door jaloezie, vanwege haar eigen lelijkheid en de schoonheid van Isabelle. Jeanne wil Isabelle laten verhongeren en deze raakt daardoor helemaal uitgeput. De schilderes wil niet met haar ‘model’ praten maar Isabelle toont zich in haar geïnteresserd. Jeanne voelt zich hierdoor zeer gevleid. Zij voert voor het eerst van haar leven een klaagzang op over haar lelijkheid en haar ideeën over schoonheid.

 

Isabelle probeert het vertrouwen van Jeanne te winnen door te vertellen over de moeilijkheden, waar zij door haar schoonheid tegenaan loopt. Zij vertelt over de vernederende huwelijksrelaties en het misbruik door haar stiefvader. Jeanne krijgt zelfs medelijden met haar slachtoffer. Ze hoopt dat Isabelle bij haar wil blijven.  zodat ze haar problemen met iemand kan delen. Ze verleent Isabelle enkele gunsten.

 

De enige die nooit de moed heeft opgegeven in de zoektocht naar Isabelle, is Bernard Buffon. Hij is onderwijzer in het dorp waar Isabelle ooit gelogeerd heeft. Bernard werd vroeger altijd gepest vanwege zijn dikke figuur, dat aan een schildklieraandoening te wijten is. Deze pesterijen liepen zo uit de hand, dat ze hem in een waterton geduwd hebben. Isabelle en haar vader hebben hem toen gered. Sindsdien is hij idolaat van de actrice. Hij weet van een jeugdvriendin van Isabelle dat zij een gelukkige jeugd heeft gehad en verloofd is met Jean-Pierre.

 

Bernard merkt in het dorpscafé dat Jeanne steeds vrolijker wordt en dat vindt hij verdacht. Hij praat met haar over Isabelle. Jeanne ontdekt dat Isabelle over haar privé-leven gelogen heeft. Het blijkt dat ze helemaal niet onder haar schoonheid lijdt. Bij thuiskomst besluit Jeanne om Isabelle weer onder streng regime te stellen. Isabelle acteert huilbuien en smeekbedes, maar Jeanne is niet onder de indruk. De volgende ochtend ziet zij dat Isabelle zich heeft opgehangen. Geschokt door het verlies van haar ‘vriendin’, verbrandt ze al haar schilderijen en loopt weg.

 

Op dat moment bezoekt Bernard het huis van Jeanne en hij ontdekt Isabelle. Het blijkt dat zij haar ophanging heeft geacteerd. Dat had bijna een fatale afloop. De twee pitbulls van Jeanne hadden namelijk de kisten, waarop ze stond, omgegooid. Bernard bevrijdt haar. Isabelle wil niet dat Jeanne gestraft wordt en Bernard kan dat niet begrijpen. Zijn verering voor Isabelle is verleden tijd. Hij besluit een zoektocht naar Jeanne te starten, omdat hij gefascineerd is door haar lelijkheid en benieuwd is naar haar beweegredenen voor de ontvoering

 

Titelverklaring

Isabelle is één van de hoofdfiguren uit het boek. De naam verwijst naar haar uiterlijk. Zij is namelijk heel mooi: ‘belle’.

 

Tijd

Het verhaal speelt zich vermoedelijk af in de jaren tachtig (“Niet lang geleden..”). De vertelde tijd is een aantal maanden. Zolang heeft de ontvoering geduurd. De tijdsvolgorde is chronologisch met enkele flash-backs.

 

Ruimte

Het verhaal speelt zich af in Auvergne, in de Franse streek Monts du Cantal.

De verblijfplaats van Isabelle is de bouwvallige woning van Jeanne. Deze ruimte past bij de lelijke Jeanne en bij de uithongering van Isabelle.

 

Vertelwijze

Er is hier sprake van een alwetende verteller, ook wel auctoriale of auctoriële verteller genoemd. Het verhaal wordt namelijk verteld door de ogen van Jeanne Bitor en Bernard Buffon. Via de gedachten van hen kom je er achter wat er met Isabelle Amable gebeurt.

 

Personages

Isabelle Amable:

Isabelle is een zeer aantrekkelijke actrice. Zij heeft een gelukkige jeugd gehad en is verloofd.  Ze kan met haar acteertalent mensen manipuleren. Ze doet alsof ze door haar schoonheid vaak in de problemen is gekomen, terwijl ze juist heel gelukkig is. Haar naam heeft alles te maken met haar status, namelijk die van een aanbeden (‘amable’, afgeleid van aimable, geliefd) schoonheid (‘belle’ betekent ‘mooi’).  Isabelle is een rond karakter.

 

Jeanne Bitor:

Jeanne is een bijzonder lelijke, oude vrouw. Ze werkt in een dorpscafé en in haar vrije tijd schildert ze vooral dode, halfverteerde dieren. Ze koestert een diepe wrok tegen alles wat mooi en gaaf is. Daarom wil ze een werk maken met als thema ‘de aftakeling van Isabelle Amable’. Uit het verhaal blijkt dat ze intelligent is en veel gelezen heeft. Haar achternaam zinspeelt op haar uiterlijk: ‘bitor’ is Frans voor ‘reiger’.  Jeanne is een rond karakter.

 

Bernard Buffon:

Bernard is een dikke en onaantrekkelijke dorpsonderwijzer. Hij adoreert en idealiseert alles wat onbereikbaar is. Zijn verering van Moeder Maria gaat over in de verering van Isabelle. Nadat hij Isabelle van dichtbij heeft meegemaakt, richt hij zich tot Jeanne. Jeanne is nu onbereikbaar geworden voor hem, omdat ze weg is gelopen. Bernard is een rond karakter.

 

Motieven

Er zijn verschillende motieven in dit verhaal.
- Ten eerste de jaloezie van Jeanne Bitor. Zij verwijst uiterlijke schoonheid naar gelukkig zijn.

- Ten tweede de wraak van Jeanne op Isabelle. Jeanne wil namelijk wraak nemen op de hele mensheid, omdat zij lelijke mensen onrechtvaardig behandelen.
- Ten derde de zoektocht en obsessie van Bernard Buffon die wanhopig op zoek is naar de beeldschone actrice Isabelle Aimable. Aan het eind van het verhaal heeft hij zijn obsessie voor Isabelle echter opgegeven en is hij op zoek naar de lelijke Jeanne Bitor.

 

Motto

Dit boek heeft geen motto.

 

Literaire vormen

Deze roman kan je indelen onder de literaire vormen bij proza, het is namelijk niet geschreven in gedicht vorm of als toneelstuk. Wat dan overblijft is proza, een proza is in principe en stuk tekst geschreven zoals je dingen zegt. Het is dus niet overdreven zoals in een toneelstuk, ook heeft het geen rijm nor ritme zoals veel voorkomt in poëzie.

 

Eindoordeel 

Dit boek is een van de leukere boeken die ik heb gelezen voor school. Niet omdat het een kort verhaal is, maar door de manier waarop het geschreven is. Ik moest erg snel aan het Sneeuwwitje verhaal denken, het boek is gelukkig anders dan het sprookje. Toch ben ik er vrijwel zeker van dat Sneeuwwitje een inspiratie bron is geweest voor dit boek. Ik raad het zeker aan mijn vrienden aan, dit is echt een boek dat ze moeten lezen.

 

Keuzeopdracht

Als keuze opdracht heb ik er voor gekozen om een deel uit haar dagboek te schrijven. Het stukje gaat over het moment dat Isabelle bevriend wilt worden als het ware met Jeanne.

Dag 7:

Lief dagboek,

Ik zit hier nu al een week, opgesloten in de donkere kelder. Ik eet vrijwel niet meer en drink alleen het noodzakelijk. Jeanne (mijn kidnapper) schildert mij vaak, ze wilt mijn zogeheten schoonheid zien aftakkelen en dat vastleggen in schilderijen. Het lijkt alsof Jeanne me dood wilt hebben zo weinig krijg ik te eten en te drinken. Jeanne zelf is en niet al te knappe vrouw, ze is er onzeker over haar uiterlijk. Ze ziet mij niet als een mens eerder als een object, een object waar ze erg jaloers op is.

Het duurt nu al zeven dagen en ik begin me langzamerhand Sneeuwwitje te voelen. Iemand die me dood wilt hebben omdat ik te knap zou zijn komt me te bekent voor. Dat sprookje zal ik nooit meer het zelfde kunnen zien. Nu maar wachten op mijn prins op het witte paard die mij komt redden.

Xxx

Isabelle

 

Dag 9:

Lief dagboek,

Als niemand mij komt redden dan doe ik het zelf maar! Gister heeft Jeanne verhalen over zichzelf met mij gedeeld. De redenen waarom ze zo jaloers is en haar jeugd. Ik moet haar vertrouwen winnen wil ik hier ooit levend uitkomen. Probleem is dat ik echter een hele fijne jeugd heb gehad, ik had niks te klagen. Ik ben bang dat als ik haar vertel over mijn fijne leventje ze mij nog meer gaat haten. Oh wat moet ik toch doen? ☹ Haar nep verhalen vertellen? Zeggen dat ik een hele slechte jeugd heb gehad? Dat is precies wat ik ga doen! Misschien dat ik daarmee haar vertrouwen kan winnen.

Xxx

Isabelle

 

Lief dagboek,

Ik weet dat ik vanochtend nog heb geschreven maar dit moest ik toch echt even kwijt. Het lijkt te werken, MIJN PLAN WERKT! Dit is het gelukkigste dat ik in dagen ben geweest. Er lijkt langzamerhand een einde te komen aan deze duistere tunnel. Ze heeft nu al een tijdje niet meer geschilderd, misschien dat ze me eindelijk vrij laat. Wie durft het te zeggen.

Slaaplekker!

Xxx

Isabelle